IHR atau Peraturan Kesihatan Antarabangsa adalah satu undang-undang antarabangsa yang melibatkan 196 negara, termasuk Malaysia, yang bertujuan untuk mencegah, melindungi, mengawal dan menyediakan tindak balas kesihatan awam terhadap penyebaran penyakit antarabangsa. IHR diselaras oleh Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) yang berperanan dalam menjaga isu kesihatan global.
Sejarah IHR
IHR bermula pada tahun 1951 sebagai Peraturan Sanitari Antarabangsa yang menetapkan kuarantin bagi enam penyakit iaitu taun, wabak, demam berulang, cacar, tifus dan demam kuning. Pada tahun 1969, peraturan ini disemak semula dan dikenali sebagai Peraturan-Peraturan Kesihatan Antarabangsa (1969) yang hanya melabelkan empat penyakit iaitu kolera, wabak, cacar, dan demam kuning. Pada tahun 1980, penyakit cacar dibasmi dan hanya tinggal tiga penyakit sahaja.
Namun, dengan perkembangan dunia dan peningkatan bidang pelancongan dan perdagangan antarabangsa, pelbagai penyakit telah muncul semula dan tersebar merentasi sempadan negara. Oleh itu, pada tahun 1995, Perhimpunan Kesihatan Sedunia telah mengadakan semakan terhadap IHR. Semakan ini dilakukan dengan meneliti skop IHR secara khusus dan meluaskan peraturan ini kepada semua penyakit yang boleh menjejaskan kesihatan awam.
Pada tahun 2005, IHR yang baru telah diluluskan oleh Perhimpunan Kesihatan Sedunia dan mula berkuat kuasa pada tahun 2007. IHR yang baru ini memberi tumpuan kepada kapasiti negara-negara untuk mengesan, menilai, memberitahu dan bertindak balas terhadap sebarang kejadian kesihatan awam yang berpotensi merentasi sempadan.
Tujuan dan Fungsi IHR
Tujuan utama IHR adalah untuk melindungi kesihatan awam global daripada ancaman penyakit antarabangsa dengan mengambil kira hak asasi manusia, prinsip-prinsip Perlembagaan WHO dan Piagam Pertubuhan Bangsa-Bangsa. IHR juga bertujuan untuk mengelakkan gangguan yang tidak perlu terhadap perdagangan dan perjalanan antarabangsa akibat tindakan kesihatan awam.
Fungsi utama IHR adalah untuk menetapkan kewajipan dan tanggungjawab negara-negara dalam mengendalikan kejadian kesihatan awam yang berpotensi merentasi sempadan. IHR juga menetapkan prosedur dan mekanisme bagi WHO untuk memberi bantuan teknikal, nasihat dan bantuan kewangan kepada negara-negara yang memerlukan.
Selain itu, IHR juga menetapkan kriteria dan proses bagi WHO untuk menentukan sama ada sesuatu kejadian kesihatan awam merupakan Kejadian Kesihatan Awam Berkepentingan Antarabangsa (PHEIC) yang memerlukan tindakan segera dan bersepadu oleh komuniti antarabangsa. Contoh-contoh PHEIC yang pernah diisytiharkan oleh WHO adalah wabak H1N1 pada tahun 2009, wabak Ebola pada tahun 2014, wabak Zika pada tahun 2016 dan pandemik COVID-19 pada tahun 2020.
Kepentingan IHR
IHR adalah penting kerana ia merupakan satu instrumen undang-undang yang mengikat semua negara anggota WHO untuk bekerja sama dalam hal kesehatan internasional. Ia juga merupakan satu rangka kerja yang menyeluruh dan fleksibel yang boleh disesuaikan dengan pelbagai situasi dan ancaman kesihatan awam.
Dengan adanya IHR, negara-negara dapat meningkatkan kapasiti mereka untuk mengesan, menilai, memberitahu dan bertindak balas terhadap kejadian kesihatan awam dengan lebih cepat dan berkesan. Ia juga dapat meningkatkan kerjasama dan koordinasi antara negara-negara dan WHO dalam menguruskan kejadian kesihatan awam yang berpotensi merentasi sempadan.
Selain itu, IHR juga dapat mengurangkan risiko penyebaran penyakit antarabangsa yang boleh menjejaskan kesihatan, keselamatan, keamanan dan kesejahteraan manusia di seluruh dunia. Ia juga dapat mengurangkan kesan negatif terhadap perdagangan dan perjalanan antarabangsa yang boleh menjejaskan ekonomi dan pembangunan sosial.
Kesimpulan
IHR adalah satu undang-undang antarabangsa yang melibatkan 196 negara, termasuk Malaysia, yang bertujuan untuk mencegah, melindungi, mengawal dan menyediakan tindak balas kesihatan awam terhadap penyebaran penyakit antarabangsa. IHR diselaras oleh WHO yang berperanan dalam menjaga isu kesihatan global.
IHR bermula pada tahun 1951 dan telah mengalami beberapa semakan dan pembaharuan sepanjang sejarahnya. IHR yang terkini telah berkuat kuasa pada tahun 2007 dan memberi tumpuan kepada kapasiti negara-negara untuk mengendalikan kejadian kesihatan awam yang berpotensi merentasi sempadan.
IHR adalah penting kerana ia merupakan satu instrumen undang-undang yang mengikat semua negara anggota WHO untuk bekerja sama dalam hal kesehatan internasional. Ia juga merupakan satu rangka kerja yang menyeluruh dan fleksibel yang boleh disesuaikan dengan pelbagai situasi dan ancaman kesihatan awam. Ia juga dapat mengurangkan risiko penyebaran penyakit antarabangsa dan kesan negatif terhadap perdagangan dan perjalanan antarabangsa.
